ทุกๆ ครั้งที่เจอเธอบอก ว่าเธอเองวาดรูปเก่ง
แต่ติดที่ตรง Portrait เธอบอกว่าทำไม่ได้
และทุกๆ ครั้งเลิกเรียนฉันคอย อยู่ตรงริมสนามบอล
แต่ก่อนฉันคอยไปส่ง จนวันที่เราห่างไกล
สิ่งใดใดที่เธอที่ภูมิใจ เป็นสิ่งเดียวกันที่ฉันภูมิใจ
และความฝัน ม.ปลายในวันนั้นเหมือนเดิมใช่ไหม
หากว่ามันไม่เคยเป็นจริง อยากบอกเธอว่าไม่เป็นไร
ยังคงรักเธออย่างเก่า แม้เธอนั้นเองจะเปลี่ยนไป
ฉัน คอย นาฬิกาปลุกที่ตั้งเอาไว้
ต้องโทรหาเธอในเวลาเช้า คอยเตือนให้เธอตื่น
แม้ว่าช่วงต้นปีที่ผ่าน งานปริญญาของเธอ
หนึ่งสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยน คือความสวยงามของเธอ
ก็รู้ว่าตอนที่เธอเลิกงาน เธอคงจะกลับบ้านดึก
เธอคงไม่มาคอนเสิร์ต คงเจอน้อยลงกว่าเดิม
สิ่งใดใดที่เธอที่ภูมิใจ เป็นสิ่งเดียวกันที่ฉันภูมิใจ
และความฝัน ม.ปลายในวันนั้นเหมือนเดิมใช่ไหม
หากว่ามันไม่เคยเป็นจริง อยากบอกเธอว่าไม่เป็นไร
ยังคงรักเธออย่างเก่า แม้เธอนั้นเองจะเปลี่ยนไป
ฉัน คอย นาฬิกาปลุกที่ตั้งเอาไว้
ต้องโทรหาเธอในเวลาเช้า คอยเตือนให้เธอตื่น